mei 2011: de 15 daagse kloventrektocht.

Een prachtige trektocht, door een schitterend en heel gevarieerd landschap.
Strand, bergen, hoogvlaktes, karre- en geitenpaden en natuurlijk niet te vergeten: De Kloven !
Stuk voor stuk zo verschillend van karakter en in het bezit van hun eigen uitdaging.
Hou je van gastvrijheid, gezelligheid , wandelen en uitdaging en bezit je een goede conditie, dan is dit DE tocht. Elke dag is weer een uitdaging op zich, zo heb ik dit jaar mogen ervaren.
Een kleine impressie van de reis:

13 mei 2011:

we worden op Kreta verwelkomd en reizen af naar het gezellige Kastelli Kissamos (voor de mensen die al vaker mee zijn geweest inmiddels een vertrouwde plek).
We kunnen hier in alle rust wennen aan de griekse gastvrijheid, het mooie weer en lekkere eten. Ook is het de plek om alvast de spieren warm te lopen, voordat we 15 mei met de trektocht starten.

14 mei:

we maken een prachtige dagtocht naar Polorinia. De vele kleuren en zoete geuren van het land, laten ons eraan herinneren dat we echt op Kreta zijn. Ook de Raki en olijven, die we van “onze” houtbewerker/rakistoker krijgen, verhogen ons ” vakantie-gevoel”. De spieren zijn opgewarmd, de natuur staat volop in bloei en het weer zit mee. Het belooft een mooie trektocht te worden.

15 mei:

we starten onze kloventrektocht. We worden naar het zuiden van west-Kreta gebracht, waarna we vervolgens steeds verder richting het oosten zullen trekken. En gaandeweg de tocht ook steeds meer zullen “klimmen” en “klauteren”. Waar het gebied eerst nog vrij groen is en redelijk begroeid, zo wordt het later steeds steiler en ruiger, met meer rotsen.
Maar ook dit bouwen we langzaam op.

15/16/17 mei:

Via smalle paden, geitenpaadjes en een “lief, klein baby kloofje” lopen we de 1e dag naar het plaatsje Paleochora, vanwaaruit we , via de kust, de 2e dag verder trekken naar het rustieke Sougia. De plek waar we op dag 3 een schitterende rondwandeling zullen maken. Telkens worden we verblijd met mooie vergezichten, oude kerkjes en prachtige bloemen. De nodige “steenmannetjes” komen we tegen. Ze wijzen ons de weg. Het is geen overbodige luxe, zo blijkt later !
Na 2 dagen onderweg te zijn, hebben we het wandelen goed in de benen zitten en lukt het vinden van de kleine paadjes beter. We raken gewend aan de omgeving. Tijd dus voor een nieuwe “uitdaging”: letterlijk een heel “klim- en klauterwerk” over geitenpaden, een rotswand en een hekje. Maar wat was de voldoening groot toen het ons lukte ! En wat hebben we genoten van de meegekregen lunch. Onder die ene boom die ons een moment wat schaduw gaf. Een beloning op zich, die nog groter wordt wanneer we over de bergkam lopen en uitzicht hebben op het wandelgebied van deze morgen. We zijn goed op weg !

18 mei:

En rustdag. Een dag om de eerste indrukken te verwerken en het lichaam de tijd te geven te herstellen en zich klaar te maken voor het echte, meer ruigere werk, zo zal later blijken. Maar ook een dag om gewoon te genieten, te genieten van het rustig kabbelende water, de vriendelijkheid, het zonnetje en de omgeving, en… het zwemmen in zee !

19 mei:

We starten deel twee van de trektocht al vroeg, wanneer we in de bus zitten richting de Samariakloof.
Een leuke uitdaging om weer in het “wandelgebeuren” te komen. In het begin een vrij makkelijke, maar lange afdaling, maar al snel mogen we “steenspringend” over riviertjes heen. Wat spannender wordt het, wanneer het na de lunch ook nog vrij hard gaat regenen. Toch worden we ook deze dag beloond. Aan het eind van de middag lopen we in de stralende zon Agia Roumeli binnen (de plek vanwaaruit de trektocht verder gaat richting Loutro) en staat er opnieuw een heerlijk drankje klaar.
Na elke dag wandelen weer een cadeautje op zich.

20/ 21/ 22 mei:

20 mei staat de eerste “zware” wandeldag op het programma, waarvan we de eerste 1 1/2 uur letterlijk over het strand lopen.
Een nieuwe wandelervaring voor mij.
Vervolgens een steile klim omhoog, met boven ons hoofd een bijzonder schouwspel: arenden zweven in het rond en begeleiden ons richting de hoogvlakte, waar we zullen pauzeren. Daarna “duiken” we de kloof in en vanaf nu begint het echte “klimmen en klauteren” Er komen zelfs een touw en 2 ijzeren trappen aan te pas.
De komende 2 dagen gaan we al klimmend en klauterend, via Loutro richting Sfakia, de kloven door! Klimmend de bergen op en klauterend over de rotsen heen. En elke dag brengt ons weer nieuwe verrassingen. We komen schapen tegen die langs de weg paraderen, geiten lopen gezellig een stukje mee en er zijn momenten dat we het gebied op een andere manier leren kennen: in de achterbak van een pick up. De wind waait door onze haren en een moment dromen we weg naar de plek/de kloof waar we die middag hebben gelopen. En denken terug aan al het moois dat we weer gezien en beleefd hebben.

23/24/ mei:

Frangokastello
De laatste dagen van de trektocht brengen we door in Frangokastello. Voordat we weer terugreizen naar Kastelli Kissamos.
Na de wandelingen van afgelopen dagen, opnieuw een rustdag, aan zee. Om vervolgens nog eenmaal door 2 kloven te trekken en deze kloventrektocht op een mooie manier, met hier en daar een schrammetje, maar vooral met een heel voldaan gevoel af te sluiten. “We did it”